1. مفهوم رفتینگ راهی برای استفاده از ابزارهای مختلف برای پایین رفتن از رودخانه یا رودخانه است. اساساً، شما نیازی به دست و پا زدن با نیروی انسانی ندارید. فقط با کنترل جهت می توانید به آرامی به مقصد برسید. درجهها عبارتند از: سطح آب سفید 1 تا 6. آب سفید با امواج سفیدی که از رودخانههای خروشان برمیخیزد توصیف میشود که به آن رفتینگ میگویند.
2. کایاک سواری از قایق های کوچکی که اسکیموها برای ماهیگیری و شکار فوک ها استفاده می کردند، سرچشمه می گیرد. پس از اینکه یک انگلیسی حوصله آن را به بریتانیا آورد، به دلیل راحتی و راحتی آن در سراسر جهان توسعه یافت. به آن کایاک می گویند.
کایاکها به دو دسته قایقهای آب ساکن و قایقهای آب سفید، مسطح تقسیم میشوند که به وضوح آرامش سطح آب را توصیف میکنند. کایاک ها عموماً پاروهای دو سر هستند که به دو دسته پارویی موازی و پارویی غیر موازی تقسیم می شوند. زاویه بین دو تیغه پاروهای موازی 0 درجه است که برای کایاک سواری اوقات فراغت با سرعت باد کم و شدت ورزش کم مناسب است. برای قایق ها، تیغه های پاروهای غیر موازی با توجه به عادت کاربر دارای زاویه 30 درجه و 60 درجه هستند تا مقاومتی که باد بر روی تیغه ها در هوای باد ایجاد می کند به حداقل برسد. قدرت کایاک از پارو زدن کاربر به جای رانش آب مانند رفتینگ ناشی می شود.
3. قایق های حرفه ای مختلف برای هر دو ورزش وجود دارد. قایق های رفتینگ معمولاً نسبتاً قوی هستند، در چرخش انعطاف پذیر هستند، از نظر پایداری خوب هستند و می توانند افراد زیادی را حمل کنند. اکثر قایق های آب سفید تک هستند. کایاک به طور کلی حداکثر دو نفر است، با سرعت بالا و ردیابی خوب.