اقدامات ضروری کایاک سواری چیست؟

سطح پارویی برخی از پاروهای استاندارد کایاک دارای قوس خاصی است و نیروی رانش ایجاد شده توسط این قوس ها روی آب است که کایاک می تواند به جلو حرکت کند. می توان گفت که منبع قدرت کل کایاک است. پارو دو طرف دارد. طرفی که به سمت داخل مقعر است، سطح اعمال کننده نیرو نامیده می شود. این طرف سمتی است که نیروی رانش ایجاد می کند. باید رو به عقب باشد و طرف دیگر آن سمت عقب نامیده می شود. سطح پاروی بسیاری از پاروهای کایاک کمی نامتقارن است به طوری که حرکت زیر آب می تواند صاف تر باشد. پس باید هنگام گرفتن پارو به تفاوت پشت و جلوی پارو دقت کنیم.

فاصله بین دو دستی که پاروها را نگه می دارند باید به خوبی درک شود که تقریباً برابر با فاصله بین دو آرنج است. این فاصله را می توان در هنگام پارو زدن به درستی تنظیم کرد و پارو زدن نیز باعث صرفه جویی زیادی در تلاش خواهد شد. اگر می خواهید سرعت سفر با کایاک را افزایش دهید می توان کمی فاصله را افزایش داد. اگر می خواهید برای مدت طولانی تری پارو بزنید یا مسافت طولانی را پارو بزنید، ما می توانیم به طور مناسب فاصله را کاهش دهیم.

برخی از پروانه های حرفه ای دارای اختلاف زاویه بر روی پره ها هستند که مشابه پروانه های هلیکوپتر است. هدف از این کار کاهش مقاومت هوا در برابر پره های سطح آب است. بنابراین دست نگهدارنده پارو باید روی دسته پارو ثابت باشد و در روند پارو زدن تغییرات عمده ای ایجاد نشود زیرا برای تنظیم زاویه حرکت پارو از دست استفاده می شود. بنابراین زاویه نباید زیاد تغییر کند و دست و پا زدن را باید با دو دست نگه داشت. استفاده از نیروی بیش از حد توصیه نمی شود تا به راحتی دست ها را خسته کند.